1. Homepage


2. Camperreizen:
Griekenland
      2001  (Peleponessos)
      2005  (Noord - Zuid)
      2009  (Noord)
      2012  (Peleponessos)

Noorwegen
       Noordkaap 2004
       Noorwegen 2014

Frankrijk (route Grandes Alpes)

       2008 (+route Napoleon)
       2012

Spanje

       Spanje 2007
       Spanje 2010

Overig
       Schotland 2006
       Italië 2006

       Kroatië 2013

3. Campertips
       Beginners
       Gevorderden
       Noodnummers

4. Overig:
       Linkpagina
       Privé

5. Kippensite
       Info
       Pagina 1
       Pagina 2

6. Gastenboek

7. Contact


Opstapkip - Camperreizen. Site voor Camperreizen met camper/kampeerauto of voor een enkele camperreis.Camperliefhebbers vinden hier alles van hun gading. Plannen van reizen, reisinformatie. Met de camper reizen naar Noorwegen, met de camper de Noordkaap bezoeken, via Finland en Zweden. Met de kampeerauto door Griekenland, met de camper naar Italie;, rondreis via de Route des Grandes Alpes of Route Napoleon, rondreizen naar Schotland, of met de camper Spanje doen. Camperreizen/camperrondreis Europa. Rondreizen door Belgie, Duitsland, Frankrijk. Eindeloos dwalen. De Reis is het doel. Ook Servie en Kroatie.Naar de Noordkaap of het zuiden van Griekenland, naar de laars van Italie of het binnenland van Spanje. Over de hoogvlaktes in Spanje, langs de fjorden van Noorwegen, overnachtingsplekken en overnachtingsplaatsen. Reisroutes en foto's van onderweg Scandinavië: Zoek een overnachtingsplaats of of een overnachtingsplek op een fjell, aan een fjord. Aan een haventje of kade. Rij langs fjorden over de (noord)poolcirkel, langs het sognefjord, door het laerdal, of hemsedal waar u een prachtige staafkerk vindt.



Vervolg "Rondje Peleponessos" - pagina 5
Afmattend
Rond half acht wordt het tijd om uit de nimmer uitputtende voorraad sinaasappels wat vruchtwater te persen. Een joekel met een doorsnede van wel 15 cm. bracht niet het nodige extra vocht. Misschien dat de boer hem daarom vergeten was te plukken. Kort na tien uur verlaten we de camping. Voor we de route Argos-Korinthe weer opdraaien bezoeken we eerst nog een winkel die gespecialiseerd is in de meest uiteenlopende Griekse aandenkens. Een dame achtervolgt ons en vertelt interessante verhalen en doet uit de doeken hoe ze over de hele wereld verzenden, maar uiteindelijk blijft het bij een CD met Sirtaki-muziek. Dan volgen we de –rustige- weg naar Korinthe. Een mooi landschap glijdt voorbij, een miserabel spoorlijntje kruist regelmatig de weg. Spoorverkeer is minimaal in Griekenland, zij het dat de vondst van de negen stoomlocomotieven ergens achteraf in Messini toch wel heel indrukwekkend was.. Maar die stonden daar ook volledig te verroesten.
We naderen de buurt van Korinthe. Het oude Korinthe, bekend uit de Bijbel, ligt enigszins ten ZW van de huidige stad Korinthe en zelfs niet eens (meer) aan de zee. Tegen de stad aan ligt een heuvel van 575 meter met daarop de Acrokorinth. Een bouwwerk van na het begin van de jaartelling, met stijlen van Franken, Venetianen, Byzantijnen en Turken door elkaar. Een geweldige klim om vanaf de parkeerplaats de heuvel verder te beklimmen (en dat terwijl het één van de heetste dagen is, zeker voor ons in deze vakantie!). Maar de moeite waard, niet zozeer vanwege al die oude stenen muren en poorten, als wel vanwege de fantastische uitzichten. Daarna is het tijd om het oude Korinthe zelf op te zoeken. Voor het eerst komen we nu op een van de echte sporen van de Bijbel.
Het oude Korinthe vertoont bouwsporen uit verschillende eeuwen, maar duidelijk is het voor te stellen hoe in de Romeinse tijd in de eerste eeuw er een groot marktplein was, met winkelgalerijen. Verder een tempel van Apollos (reeds uit de 6e eeuw BC stammend). Opvallend is de manier waarop in de stad water werd verzameld. Een plek met enkele onderaardse grotten bleek de plaats te zijn waar Korinthe water haalde. In bijna alle steden ontmoette Paulus mensen bij de rivier. In Korinthe is daar geen sprake van (terwijl altijd gezegd wordt dat het een havenplaats is!) Nu blijkt hoe het in elkaar zat. De haven lag in ieder geval zo'n 3 km. verder op. Een weg daarheen was nog zichtbaar. Water kwam in Korinthe dus uit een zeer interessante onderaardse bron. Ook de gemeenschappelijke toiletten moesten nog te vinden zijn, maar daar kregen we niet erg goed hoogte van. Inmiddels begon de hitte danig parten te spelen. De uitputting was dichtbij. Snel ging het daarom rond 16u op zoek naar de camping aan zee gelegen. Een kleine triomf was dat het de 9e was uit een serie waar we steeds kortingen kregen (20% in juni en 10% in juli). Bij de negende zouden we een extra bonus krijgen! Dat was een besteding van 6000 GDR. In het restaurant. Dus zowat gratis eten. Welaan, eerst de camper geïnstalleerd, een biertje gedronken en een halfuurtje geslapen, daarna gezwommen in zee. Om af te koelen.
Vervolgens waagden we ons ook nog op de fiets en hebben we 15½ km. afgelegd naar en in het huidige Korinthe. Zo werden we weer eens hardhandig geconfronteerd met het niets duldende verkeer. Opnieuw maakten we kennis met de bouwstijlen van de Grieken. Eerlijk gezegd: nog geen enkel dorp of stad heeft indrukken achter gelaten. Zo mooi als de Grieken vroeger konden bouwen, zo waardeloos is het wat thans is overgebleven. Voortdurend wordt er gebouwd, huizen zijn half af, rommelig, stijlloos, door de straten raast het verkeer. Dat is de indruk van het stedenschoon. Inclusief het overtollige vuil. Van alles wat maar mogelijk is.
Qua cultuur en natuur is Griekenland (Het vaste land dan!) geweldig, qua stedenschoon en mensvriendelijkheid beduidend minder Ook in winkels hebben we het al menigmaal meegemaakt dat men totaal geen aandacht en interesse voor de klant heeft. Als het om afrekenen gaat, ja dan wel, maar verder? Of missen we de link nog om het Griekse denken te kunnen invoelen…(zo de duidelijke ervaring in de Peleponnesos. Lees eventueel ook ons verslag uit 2005 om te zien hoe het ook anders kan!).?
Terug op de camping gaan we op naar het restaurant. We laten het eten veelvuldig opdienen en kunnen het bijna niet op. Doodop zijn we aan het einde. Maar ja, het was dan ook een superhete dag ( om twaalf uur zitten we nog in zwemkleding buiten) en we hebben afmattende beklimmingen, wandelingen en fietstochten achter de rug. Dus het kan wel even…

Druk, maar geweldig
Blue Delphin was dus een camping voor één nacht, met name omdat het water in zee daar niet zo goed was (verwend als we zijn). We gaan naar de Oostkust terug, in de richting van waar Paulus aan boord van het schip naar Efeze ging (Hand. 18:18, Kenchreen). In het dorpje Kechrie komen we pal langs het strand, vermoedelijk de plek waar Paulus inscheepte. We verlaten de doorgaande weg om de kust te kunnen blijven volgen en mogelijk een fijne vrije plek te vinden. De afslag Katakali gaat door het dorp. Volgens de kaart kom je dan weer terug op de doorgaande weg maar tot onze verbazing eindigde de weg onderaan bij een schitterende kleine baai. We hadden rechts om de kerk moeten rijden, maar gingen links om. Met als gevolg deze bijna niet te vinden baai, zij het alleen voor de lokale bevolking. Hier blijven we, is onze eerste indruk. Op de mooiste plaatsen staan helaas al twee campers, maar onder een grote boom is nog een prachtig plekje direct aan zee. Rondom de baai zijn nog verschillende mensen aan het vissen, maar tegen de avond zal het wel rustiger worden. Tussen de camper en de zee staat nog een auto. Die zal straks wel weggaan…denken we….Bij nadere beschouwing blijkt deze gewoon door de eigenaar afgedankt te zijn en zoals zoveel auto's- gewoon achtergelaten. Het mag de pret niet drukken.
Onze stoelen direct aan het water, voeten in het water en…we zitten. In plaats dat het tegen de vallende duisternis rustiger gaat worden blijft het een drukte van belang. Achter in de baai is nog een kleine viskwekerij, daar rijdt nog de een na andere (vracht)wagen naar toe. Zelfs om één uur nog. Anderen komen hun boot te water laten om te gaan vissen en een tweetal grote vissersboten gaat de baai leegvissen. Al met al dachten we rustiger gestaan te hebben in de haven van Rotterdam, bij wijze van spreken. Dit mag ook de pret niet drukken, want de plek is schitterend. We genieten volop.
Het windje maakte het aangenaam en zo zaten we heerlijk te genieten. Een glaasje erbij, een boek. En onder de open hemel was het heerlijk samen.
De volgende morgen weliswaar vroeg gewekt door het verkeer naar de viskwekerij en enkele vroege vissers, maar zo hadden we ook de tijd om van de zee en zon te genieten. Ontbijten met de voeten in zee, schelpen en stenen zoeken, evenals de avond ervoor, zitten, kijken, zonnen, zwemmen. Dat was het ritme van de dag.
Uiteindelijk zijn we op deze plek rond 24 uur gebleven, maar het leek een eeuwigheid! Dit zijn de heerlijkste momenten van de vakantie: weinig mensen en heerlijk rust, ondanks de bedrijvigheid. Rond 4 uur gaan het dan toch op weg richting Patras. De volgende dag moeten we immers de boot op en zo kunnen we de noordkust bekijken. Bovendien: we hadden geen water meer, de batterijen van de video moeten opgeladen worden, redenen dus om (helaas) dit strandje te verlaten. Met weemoed sluiten we zo weer een stukje vakantie af. Halverwege tussen Korinthe en Patras vinden we een camping, meer ingesteld op vaste gasten, maar weliswaar is er naast het hek naar de zee nog een plekje vrij. We staan er goed - voor de laatste nacht, maar beseffen nog niet dat kwetterende Griekse vrouwen aan het eind van de avond met 'vrouw en macht' stoelen aanslepen om net buiten het hek te gaan zitten. We weten nog niet wat het wordt, deze nacht....

Einde in zicht
Dag van vertrek, van afscheid en weemoed. De afgelopen nacht verliep rustig aangezien het hek om twaalf uur dichtging. 's Morgens hadden we de tijd om rustig wakker te worden, te ontbijten en op te ruimen. Voor de laatste keer verlieten we de camping (rond 11.30u) om via de kustweg naar Patras te rijden. Nog eenmaal zogen we de Griekse indrukken op - al waren er weer de irritaties over het vuil langs de wegen, de slordige, rommelige bouw, de half afgebouwde betonklotsen en uitstekende betonijzers - in de hoop ooit nog eens een extra verdieping erop te bouwen- evenals de slechte bewegwijzering (onduidelijk omdat het verschil in gewone en autosnelweg niet zichtbaar is of omdat in Patras nergens de weg naar de haven gewezen wordt). Rond half twee bereiken we de haven, nergens wordt duidelijk bij welke gate we moesten zijn. In ieder geval niet dezelfde als bij aankomst. Navraag op een Minoankantoortje verwees ons naar gate 6. Daar lag de veerboot al gereed. Auto neergezet, weer kantoortje van Minoan opgezocht om in te checken. Daar worden we naar een achteraf-kantoor verwezen of te wachten tot twee uur voor vertrek. In dat kantoor moesten we doorlopen naar een volgend kantoor…Enfin, logistiek is het allemaal knullig geregeld.
Evenals de plaats waar we op moesten stellen. Hoewel we er als eerste stonden werd ineens een ander (op een zijterrein) en de achterbuurman geroepen aan boord te gaan. We zijn toen ook maar gaan rijden. En zowaar kwamen we op de boot weer op exact hetzelfde plekje terecht. Lekker achterin- naast de open patrijspoorten. Een prachtig uitzicht over het water!
Opnieuw was het aantal auto's naar/van Patras slechts minimaal (nog geen tien op het personendek). Na zo'n 5 uur varen kwamen we in het donkere Igoumenitsa, waar een redelijk aantal auto's - met name vrachtauto's - de veerboot op kwam. De vraag is hoe veerdiensten met zoveel personeel aan boord kunnen bestaan. Kennelijk is de concurrentie erg groot als zelfs in het hoogseizoen de boten nog lang niet vol zijn. Gezien het aantal veerboten en maatschappijen is het de vraag hoeveel er over enkele jaren nog over zijn.
Midden op zee wakker worden is en belevenis apart. Het onder je wegglijdende water geeft toch een speciaal gevoel.... De boot zoeft voort, nergens is land te bekennen. Iets van de onmetelijke uitgestrektheid van de wereldzeeën komt tot uiting. Ontbijten met uitzicht over het water is een heerlijke belevenis. Daarna nog wat dingetjes doen, aan dek wat rondkijken, genieten van de zon. Inmiddels merken we dat de gisteren nog zo verfrissende wind die de camper wat afkoelde, nu niet meer zo sterk is. Wat voor weertje wacht ons in Italië?
Een SMS uit Holland laat merken dat we gezien de regen daar beter weg kunnen blijven. Maar de tijd glijdt voort en brengt ons automatisch daar, waar we nog niet hadden willen aankomen. Letterlijk gezien loopt het nog enige vertraging op, doordat de boot wel een klein half uur voor de haven blijft wachten. Een andere veerboot heeft kennelijk vertraging. Eenmaal aangelegd wil de Italiaanse douane alle paspoorten bekijken, wat resulteert in nog een half uur vertraging. We gaan als laatsten van boord. Maar ja, vele eersten….. Vervolgens zoeken we eerst de autobaan op en zoeven eerst een eind verder. Bij Bologna verlaten we de snelweg en gaan het gebergte in. De weg richting Pasta is mooi en voert ons door mooie berglandschappen. Het vraagt wel weer het een en ander van de besturing. Bovendien valt ons op dat er in deze streek veel motorrijders zijn. Zeker een geliefde streek voor hen. Nou, dat zullen we nog weten!
Via ons boek "facile-en-route" moet er een service(en overnachtings-)plaats voor campers zijn aan de oever van een meer. Dat lijkt ons wel wat! Op zoek dus naar Suviana. Daarvoor moeten we de gewone weg verlaten en wordt het wat meer binnendoor. Dat weten echter al die kamikazerijders ook! Scherp door de bochten, met z'n tienen achter de camper douwen, met z'n tweeën naast elkaar door de bocht, net vijf centimeter over de streep. Het gevaar dreigt om elke hoek. Wat is er aan de hand dat men deze weg heeft uitverkoren tot de meest geschikte voor hen? Inmiddels naderen we het meer. Maar de zwermen motorrijders worden steeds groter. Bij enkele restaurants rond het meer zijn het ware verzamelplaatsen. Hebben hier soms de plaatselijke TT-races plaatsgehad? Het begint er steeds meer op te lijken! Inmiddels hebben we ontdekt dat de geprezen ‘servisplaats' niet meer blijkt te zijn dan een leeg-put. En bovendien op een steile helling in een bocht, zodat je er niet meer doet dan je afvalwater kwijtraken. Aan de oevers van het meer mag niet gekampeerd worden, zodat we gedwongen op de camping terechtkomen. Een oud baasje helpt ons verder, maar blijkt niet te begrijpen dat we niet genoeg geld voor 2 nachten hebben en er wel zouden willen blijven (nou ja, dachten we…).
Maar goed…eerst maar installeren. Als de camper staat komt het gebruikelijke biertje-verdiend na de niet lange - maar wel zenuwslopende tocht! – op tafel. Heerlijk van de stilte genieten. En van het meer. Dachten we! Het meer was niet te zien. Maar wel was duidelijk te horen hoe al die motorrijders zich verzamelden rond het meer. En hun tochtjes hielden. Hoe later het op de avond werd, hoe meer het gezwel, geloei en geknetter van de motoren toenam. Wat is dit hier voor een verschrikkelijk oord? Aan de overkant leek het alsof men er plezier in had de motor te laten knallen bij het naar beneden gaan, zodat we ons afvroegen (en nog vragen) of het werkelijk of elektronisch voortgebracht werd. Temeer omdat - bij een wandeling in de schemering langs de oever - bleek dat er ook nog een echte disco ergens gesitueerd was. Met een zoekend licht dat voortdurend de hemel afzocht, als een afweergeschut op zoek naar prooi. Links, rechts overal lawaai van motoren of muziek, luid en duidelijk door de oppervlakte van het water voortgedragen. Een eldorado voor motorminnenden. Maar niet voor ons. Eén doffe ellende, deze camping. Al hadden we 10 keer geld genoeg om te blijven dan nog waren we weggegaan.
Een slaappil geeft wel een lekkere rustige nacht, maar bij het eerste ontwaken rond 10 uur horen we al weer motorbikes in de verte. Daarom niets als weg hier. Betaald was er toch al voor 1 nacht, dus snel een andere plek zoeken. Dat zal een ervaring van totaal andere aard worden! Via een mooie route ging het richting de pas Abetone. Aan deze zijde van de pas zagen we al verschillende campers geparkeerd staan. We wilden echter in de buurt van de top blijven, aangezien daar parkeerplaatsen (i.v.m. skiën 's winters) moesten zijn. Dat leek wel wat. Maar bovenop was alles bebouwd en mochten campers niet parkeren. Op de eerstvolgende P-plaats hebben we daarom een tijd gestaan-maar niet om te overnachten. Nog verder zoeken dus. Een zijdal in-dat loopt dood. Geen plek. Moeizaam keren. Een ander zijdal in. Ineens ziedaar: een wegaanduiding richting Ponte Olina. Dat moet bij het water zijn. Vooruit maar. Natuurlijk, om bij het water te komen moet je altijd onder in het dal zijn. Een steile weg. Zeer steil zelfs, maar we zijn in Griekenland immers al wat gewend. Een prachtige brug en een mooi watertje ligt verleidelijk onder ons te schitteren. Een ruim terrein om te staan. Maar ineens - een diepte gaapt voor ons. We moeten een helling af - zo steil….het lijkt wel ergens tussen de 30-40%. Een terug is er niet. We dalen af. Recht op het bruggetje af, waar alleen een mini overheen kan en mag. Net voor de brug gaat het op z'n allersteilst - een paar meter maar - de bocht om. Naar het parkeerterrein. We zijn er. Met het zweet in de handen. Ada kan de ogen weer opendoen. Een schitterende plek. Als de vissers - want het meertje is een vismeertje en geen zwemparadijs - weg zijn tegen 12 uur hebben we het rijk der nacht alleen. De brug overigens - uit de 16e eeuw - was van een zeer aparte bouw. Mooi om te zien, een leuk water stroomt er onderdoor. Een bijzonder mooie plek. Dat wel. Maar we moeten er ook nog eens weg!
Zodra we wakker zijn komt het weer naar boven: Komen we hier wel boven? Enfin, maar zo snel mogelijk maken dat we hier weg komen. Enkele vroege vissers zijn al bezig (om kwart voor zeven kwamen de eersten). Als we de motor starten gaat er eentje er echt voor staan om te zien of we dat ooit halen. Vooral het eerste stuk, de zeer korte doch zeer steile oprit naar de brug en de onmiddellijk volgende haakse bocht naar links met daarop de volgende steile helling baart de meeste zorgen. Maar goed, we nemen een aanloop, schieten vooruit, nemen de helling, draaien de bocht in, de wagen hapert, we schakelen naar de 1, de banden gieren en zuchtend en puffend klimt de kar omhoog. Bij het eerste plateautje is het even uitblazen. Dat hebben we alvast. De rest lijkt bijna een peulenschil, maar een pijnlijke arm van het krampachtig stuur vasthouden is het gevolg. Als we boven zijn lijkt niets zo gemakkelijk dan even uit dit dal (want nog steeds zitten we diep) omhoog te klimmen naar Pavullo nel frigo. Eerlijk gezegd - ik raad het anderen niet aan en denk niet dat ik de volgende keer weer hier naar beneden zou gaan….met deze camper althans.
Een spannend slot althans, en na een veilige thuisreis blijft vooral de herinnering aan de prachtige dagen, vooral daar waar we alleen aan zee stonden.

Opstapkip - Camperreizen. Site voor Camperreizen met camper/kampeerauto of voor een enkele camperreis.Camperliefhebbers vinden hier alles van hun gading. Plannen van reizen, reisinformatie. Met de camper reizen naar Noorwegen, met de camper de Noordkaap bezoeken, via Finland en Zweden. Met de kampeerauto door Griekenland, met de camper naar Italie;, rondreis via de Route des Grandes Alpes of Route Napoleon, rondreizen naar Schotland, of met de camper Spanje doen. Camperreizen/camperrondreis Europa. Rondreizen door Belgie, Duitsland, Frankrijk. Eindeloos dwalen. De Reis is het doel. Ook Servie en Kroatie.Naar de Noordkaap of het zuiden van Griekenland, naar de laars van Italie of het binnenland van Spanje. Over de hoogvlaktes in Spanje, langs de fjorden van Noorwegen, overnachtingsplekken en overnachtingsplaatsen. Reisroutes en foto's van onderweg Scandinavië: Zoek een overnachtingsplaats of of een overnachtingsplek op een fjell, aan een fjord. Aan een haventje of kade. Rij langs fjorden over de (noord)poolcirkel, langs het sognefjord, door het laerdal, of hemsedal waar u een prachtige staafkerk vindt. Zo komt u in Trondheim, op z'n noors trondjem, en gaat u richting Lofoten. Via torghatten, mosjoen en sandnessjoen Over sjonfjellet rijdt u naar kirkenes, ziet de hurtigrute, komt bij Storslett of staat aan het Jokelfjord, kampeert aan Bjurfjord, met prachtig uitzicht op de jokelfjordbreen. Neem een kijkje in Alta bij de Samen in lapland waar de lappen wonen. Rendieren en elanden ontmoeten. De middernachtszon beleven. Doorrijden naar grense jacobselv aan de russische grens. Door Zweden terug, Lulea, Kerkstad of de gammelstaden, Uppsala met Skokloster. Beleef het vaste land van Griekenland met de camper: Ga mee naar de peloponnesos/peloponnessos via de haven van patras of igoumenitsa. Bezoek korinthe of olympia met in de buurt de lousioskloof of noordelijker de vikoskloof. Aan het strand bij sagiada kunt u terecht of in Ioannina aan het meer bij kastoria, de Prespa-meren en vooral Delphi (of Delfi). Met Antigoon, het beeld van de wagenmenner, de apollotempel en veel meer.Dodoni, het Pindosgebergte. Bezoek de schitterende meteorakloosters, verder gaan we naar Thessaloniki, komen op de drie vingers daaronder (Kassandra, Sithonia). Via Katerini komen we op het schiereiland Plion. Leuke strandjes. In het zuiden liggen nog karitena en andritsena of helemaal zuid de tweelingsteden methoni en koroni of de mani met hun woontorens. Zien waar legenden en mythen ontstonden. Zeus op de Olympus, Apollo in Delphi, Oedipus in Thebe. Kijk ook in gythion of nafplion in het schitterende theater van epidaurus bezoek mycene en de acrokorinth. Zie ook het kanaal van Korinthe. Op Lefkas vindt u schitterende strandjes. In Italie gaan we met de camper langs de oost- en westkust, door de spoor van de laars naar pompeii/pompei en Napels. Ook een rondreis door Schotland mag u met de camper meemaken. We gaan naar Edinburg, de brug over de Firth of Forth. Inverness en Lochness staan op het programma. De Hooglanden, Highlands, zijn indrukwekkend. Veel kastelen, o.a. Eilean Donan. Daarna het eiland Skye. Dan Noord-West Spanje met de camper. Baskenland, we staan bij Cabo Matxitxako, Kaap Machichaco, Comillas, Santillana del Mar, Potes, El Escorial. Het gebergte Picos de Europa. Hier zie je de gieren. Covadonga, Riano, Leon, Salamanca staat allemaal op het programma. Ook dorpen als La Alberca, Ciudad Rodrigo. Evenals Segovia, Avilla, we rijden de Sierra de Gredos, staan aan stuwmeren als Embalse de Gabriel Y Galan en zien het klooster El Escorial. Verder foto's van veel vakantieplekken en vakantiebelevenissen. Ook (camper)tips voor beginners en gevorderden, tips voor de eerste camper. Telefoonnummers voor nood, bij diefstal van uw bankpas; Noodnummers bij verlies en diefstal. Een schitterende reis naar Frankrijk, de Route des Grandes Alpes. Adembenemende tochten over de passen. Met de camper over de Col de Saisies via Beaufort, Col de Roselend, Via Bourg St. Maurice naar de Col d'Iseran met o.a. Val d'Isere. Een geweldige uitdaging voor de camper. Langs Bonneval en Bessans met de duivelsfontein. Dan Col du Telegraph, de Col du Galibier en dan Col de Lautaret. ook komen we met de camper in Briançon, gaan de volgende pas op, Col d'Izoard. Nu overnachten we met de camper op een camping aan het Lac Serre Ponçon. Let op de Demoisseles Coiffees, de gekapte juffers, merwaardige rotsformaties in de omgeving. We zijn er nog niet: Col de la Bonette met de camper, via Col St. Martin, of La Colmiane en Col de Turini uiteindelijk Sospel en Menton aan de Middelandse zee. Dan langs de kust, Monaco, St-Jean-Cap-Ferrat, de Camarque, via Ramatuelle, Aix-en-Provence komen we met de camper op Plage Piémanson. Zie flamingo's, wilde paarden. Ga naar Arles, stad van van Gogh. Via Grasse gaan we de Route Napoleon met de camper op. Passeer Digne, Siteron, Gap en rij met de camper door naar Grenoble. Via Slovenie met Ljubljana, uiteraard de meren van Plitvice, de Krka- watervallen, havensteden als Zadar, Sibenik, Trogir, Split, Dubrovnik. Schitterende Kroatische kust. Omis en Makarska plaatsen om even te blijven hangen. In Servie gaan we naar Mostar en Sarajevo. Tenslotte vindt u veel kippen op de site namens kipartistique in Barneveld met prachtige kippen, behorend bij de cultuur van Barneveld zoals tumtumtok, Fleur opwindkip, coq au vin, zonsopgang en zonsondergang, de advocaatkip en de kijkdooskip.