Overig
|
Hound Of The Baskerville De heuveltop, waar we staan, is een geliefde plek voor mensen uit de omgeving om van zich af te kunnen kijken. Waar je ook om je heen kijkt zie je het prachtige landschap van graafschap Dorset. Groene stroken van struiken en bomen doorsnijden de weelderige landerijen. Enkele paarden staren dromerig voor zich uit en regelmatig beklimt een hijgende wielrenner de top van de 20% helling om ook even te genieten van de warme zon en het heerlijke landschap. Zuid-Engeland, het land van Canterbury, Stonehenge, Bath, Windsor Castle en wat nog meer tot aan Land's End. Maar het heeft oneindig meer te bieden. Denk aan de inhammen en baaien, de ruïnes van allerlei kastelen en burchten, de nationale parken, waaronder Dartmore National Park (van de "Hound of the Baskerville"!) en nog veel meer. We hopen er iets van te ontdekken op doorreis van de aankomstplaats Harwich tot waar we een week later vanuit Fishguard over hopen te varen naar Ierland. Een reis van acht weken ligt voor ons. Al eerder bezochten we een deel van de streek hier in Engeland. Stonehenge en Bath, daar gaan we nu aan voorbij. Windsor met het kasteel hebben we nog even bekeken, maar nu eerst kilometers maken om naar het Westen te komen en Devon, Cornwall en Somerset te doorkruisen. Daar waren we nog nooit. Na de eerste avond overnacht te hebben aan de kade in Harwich (opgegeven op verschillende camperplaats-apps als ideale plek voor de aankomst of vertrek) stonden we een nacht later in Greywell (bij Basingstoke), Een Pub waar je staan kon wanneer je minstens een consumptie gebruikte. Het eten was er ruimschoots en heerlijk. De volgende dag bezoeken we net ten noorden van Salisbury Old Sarum. Een locatie die oude papieren heeft. Willem de Veroveraar (1086) heeft er gezeteld, er werd een kathedraal gebouwd die vijf dagen na de inwijding door de bliksem getroffen werd. Zo komt de geschiedenis tot leven, al zijn er slechts restanten te zien. Een volgende overnachtingsplaats vinden we op de heuvel waar dit verhaal mee begon. Daarna zakken we af naar de kust, bezoeken hier en daar een plaatsje, Bridport, Lyme Regis en belanden tenslotte in Seaton waar we direct aan zee staan. Opvallend zijn de steeds smalle wegen. Met hoge zijkanten. Het is voortdurend scherp blijven. En ja, ineens was er onderweg de klap en raakte een zijspiegel de onze. Die klapte om, een afdekklepje kapot, maar dankzij de spiegelbeschermers is de spiegel niet kapot. Een heftig schrikmoment, dat wel. Hierboven: Windsor, Greywell Hiernaast Exeter, de haven en de kathedraal Te weinig tijd Via Exeter - we beschrijven de eerste week dwars door Engeland/Wales slechts in grote lijnen - geraken we nu in het Dartmoor National Park. Het binnenland van Devon wordt hier helemaal door in beslag genomen, een park dat slechts doorkruist wordt door twee hoofdwegen. Het park is zeer afwisselend qua landschap. Hoge, kale granieten rotspartijen worden afgewisseld door heuvels, bossen, grassen en verder met heide, varens en mossen begroeide veenlanden en bosrijke rivierdalen. Schapen lopen er los, wilde pony's ooit uitgezet treffen we er aan. Wanneer we in Princetown overnacht hebben en onze reis vervolgen lijkt alles door een dichte nevel ingepakt te zijn. De sfeer van The Hound of the Baskervilles doemt voor ons op, de detective van Arthur Conan Doyle beschrijft op vaak angstaanjagende wijze de sfeer van dit gebied. Overigens valt er ook het nodige aan regen en dat is minder prettig. We beseffen dat de tijd om de boot in Fishguard te halen kort wordt en we zodoende niet meer naar 's Lands End kunnen rijden. Ook moeten we heel wat havenplaatsjes overslaan (een later bezoek lonkt alvast!). We maken er een rijdag van en gaan door naar Bristol en komen aan de overkant van de baai in Wales. Nog één overnachting wacht ons, zodoende hebben we die laatste dag nog gelegenheid een tijd aan zee te staan. Ierland wacht. We gaan de EU weer in. Kaas en worst zijn op, want die mogen we niet meenemen. Op de dag van het vertrek is de lucht weer stralend blauw. Een garantie voor een mooie overtocht. De kapitein heeft zijn buitenstuurhut opgezocht, de trossen gaan los en daar gaan we. Na drieënhalf uur varen zijn we aan de overkant. We hebben niet vooraf een route vastgelegd, hebben een uitgebreide gids bij ons (inclusief alle mogelijke camperplekken: Mit dem Wohnmobil nach Irland, Womo-Reihe Band 29) en zullen ons laten verrassen. Vriendelijk volk Alleen de eerste plek is uitgezocht: bij Hook Head met direct uitzicht op zee en de vuurtoren achter ons. Een hele bijzondere vuurtoren. Op deze plek werd in 1245 het eerste lichtvuur in Europa gebouwd, de voorloper van de huidige vuurtoren. Nog steeds is deze toren de oudste van heel de UK en naar verluidt de oudste nog funktionerende ter wereld. Een vuurtoren die aangaf waar de ingang naar de haven van New Ross werd aangegeven. Darover straks nog. Een vuurtoren die veel bekijks trekt. Op aanwijzen van een fotografe (wat blijken Ieren steeds vriendelijke mensen te zijn die je te pas en te onpas te hulp schieten!) trek ik over de klifrotsen naar de achterkant van de toren. Hoge kliffen maken deel uit van het landschap en de fotografe vertelt dat er vaak zeehonden liggen. Deze keer helaas niet. De volgende morgen - nou ja, het wordt al middag - bezoeken we eerst het plaatsje Stade waar we al doorheen kwamen. Een authentiek haventje sluit het dorp af, een tot ruïne geworden kasteel dient als schuur voor de kreeftenkorven van de vissers, een dromerig plekje. Het havenbekken is door een hoge muur van de zee gescheiden, zodat de eventueel beukende golven erop zullen stukslaan. We vervolgen de "Ring van Hook", smalle wegen waar je goed uit moet kijken, steile hellingen, uitzichten over baaien en baaitjes en tenslotte het badplaatsje Duncannon waar je met de auto het strand op kan. Hongersnood Onderweg naar New Ross komen we bij het J.F. Kennedy Arboretum. Een park met een achtergrond. In de 19e eeuw (rond 1845) brak er een verschrikkelijke hongersnood uit in Ierland. Hoewel er wel koren groeide moest dat van de overheid bestemd blijven voor de export. De zinderende honger in het gebied rond New Ross interesseerde de overheid kennelijk niet. In die tijd zijn er duizenden Ieren vanuit New Ross met de boot vertrokken naar de VS om daar een nieuw bestaan op te bouwen. Ook de voorvader van J.F. Kennedy hoorde daarbij. Toen hij president van Amerika was heeft hij in juni 1963 een bezoek aan deze stad gebracht. De plek waar dat gebeurde is in die stad nog te vinden, met een monument met een eeuwige vlam (zie foto), ter ere aan alle emigranten. De vlam is in 2013 (50 jaar na zijn bezoek) vanaf het graf van hem in de VS door kleindochters naar deze plek gebracht. En zo is ook het arboretum ontstaan, ter nagedachtenis aan deze president. Het park omvat een enorme verscheidenheid aan bomen, struiken en planten, typische bospercelen uit verschillende streken van de wereld. Tegelijk is het een picnic- en speelparadijs. Een wandeling die je net zo lang kunt maken als je wilt. Rhodondendrons Op weg naar Kilkenny - met onderweg allerlei bezienswaardigheden - besluiten we de zondag over op een camping te staan, ook om mijn rug rust te geven die behoorlijk begint op te spelen. De zon schijnt uitbundig en dat doet een mens goed. We rijden richting de 'Rock of Cashel'. Een 'must have seen'-plek.Voor de Ieren heeft deze stad (Cashel, Stad der Koningen) een bijzondere betekenis. In het jaar 450 werd hier de toenmalige koning door St. Patrick gedoopt. Bij de feestelijke ceremonie ging de bisschop enigszins wild te keer en doorboorde de voet van de koning, die dacht dat zoiets bij de doopplechtigheid hoorde. Aanvankelijk woonden er de koningen, rond 1100 kwam het geheel aan de kerk toe en werd er een grote kathedraal gebouwd en weer later (19e) was het geheel vervallen en stootte de kerk deze plek af. Niettemin bleef het een soort heilige plek. Een bijbehorende kapel is in oude luister hersteld. Vanaf de rots heb je een uniek uitzicht op de stad en omgeving. Even later zitten we weer op de M8 die we bij afslag 11 verlaten. Na een kleine 8 km komt er (rechts) een afslag naar Glengarra Wood. We buigen af en komen op een heerlijke picknickplaats. Intussen hebben we dit eerste uitstapje naar het binnenland voltooid en koersen nu weer zuidelijk naar de kust.We passeren Ballyporeen. In 1984 kwam - mogelijk in navolging van Kennedy - Ronald Reagan naar dit stadje omdat zijn voorouders hier vandaan kwamen en in 1857 naar de VS emigreerden. Die emigratie is een steeds terugkerend thema. Zie verderop! Ook komen we door het stadje Cloghen. Het is beroemd om zijn rhodondendrons. Het plaatsje zelf is er al vol van, maar wanneer we daarvandaan door een gebergte gaan passeren we uitbundige rhodondendronvelden. Het lijkt niet op te houden. Intussen klimmen we deze berg op, een heuse pas, voor Ierse begrippen althans, tot een hoogte van 800 meter met een heuse echte haarspeldbocht. Langs de kade van Ardmore vinden we met enkele andere campers een plekje. De rit was wat langer dan we dachten zodat ik geen zin meer heb eten te koken. Het enige wat open is, is een pizzeria. We bestellen een pizza. Als het bestek wordt gebracht blijkt het van hout te zijn en als even later de pizza komt, wordt een doos gebracht. Kennelijk meer ingesteld op afhalen, hoewel er in de zaak tafeltjes en stoeltjes staan en er meerdere klanten komen eten. De pizza smaakte wel, hoewel de omgeving minder smaakvol was. Titanic Hier vandaan rijden we naar het Westen, naar Youghal een bont gekleurd stadje met een Clockgate Tower, een attraktief 'oog van de naald' waar het verkeer onderdoor moet. Op de kade vinden we een plekje aan het water voor de koffie. Tenslotte komen we die dag zo'n 25 km verder in Cobh aan. Opnieuw aan het water en opnieuw een stad met een aparte geschiedenis. Het begint ermee dat de Titanic in 1912 die net vanuit Southampton vertrokken was als laatste stop Cobh aan deed, waarbij nog ruim 120 mensen aan boord gingen, waaronder veel inwoners van die plaats, om te emigreren. We weten wat de gevolgen waren. Er is een speciale trail in de stad uitgezet met 19 herinneringsplekken. Maar dat was niet de enige keer dat er mensen vertrokken. Tussen 1845 (het jaar waarop de honger uitbrak, waarop we al eerder wezen) en 1960 zijn 2,5 miljoen mensen geëmigreerd! Iemand schreef: het moet wel het meest tranenrijjke plekje geweest zijn omdat ouders en soms ook broers en zussen achterbleven. Ook moet nog genoemd worden dat het stadje van 1849 tot 1922 Queenstown heette, naar koningin Victoria. Dit alles is te zien in het voormalige station, de plek waar de treinen eindigden om de mensen naar de schepen te brengen. Een 15-jarig meisje dat in 1891 met twee broertjes (en ouders) naar de VS emigreerde was daar de eerste emigrant die in het nieuw gebouwde immigratiecentrum binnenkwam. Ter ere daarvan kreeg ze een gouden 10-dollarstuk en werd van haar en haar broertjes een standbeeld gemaakt dat hier aan de haven van Cobh staat, met een replica op het Ellis Island in de VS, waar de immigranten aankwamen. Nadat we Cork gepasseerd zijn (nee, niet echt een aantrekkelijke stad) zakken we af via de R600 naar Kinsale. We worden welkom geheten op de Wide Atlantic Way (WAW) met het bekende blauwe golvende logo dat ons de verdere reis steeds de weg zal wijzen. In Kinsale. een kleurrijk havenstadje vinden we aanvankelijk geen plek, maar net boven het stadje is een grote P-plaats, vanwaar we in een minuut of 10 in het levendige stadje zijn. Een boerenmarkt veroorzaakt kennelijk de extra drukte. De nabij gelegen vesting Charles Fort wordt aanbevolen te bezoeken, maar ja, je moet keuzes maken. Dus niet. Lusitiana Even verderop naar het zuiden is weer een landtong, Old Head of Kinsale genaamd. Deze herbergt een bijzonder museum in de overblijfselen van de vroegere vuurtoren. Zoals we weten is in 1912 de Titanic vergaan. Zo'n beetje het laatste stukje van Ierland hebben ze - hier voorbijvarend - kunnen zien. Maar in 1915 kwam er opnieuw een schip voorbij. De Lusitania. Een passagierschip met zo'n 1200 passagiers en 700 bemanningsleden. Het kwam vanuit New York en was onderweg naar Liverpool. Zo'n 9 miles uit de kust wordt het door een Duitse onderzeeër opgemerkt en een voltreffer treft de Lusitania. Waarschijnlijk had het schip ook minutie aan boord want een tweede explosie volgt en binnen 18 minuten is het schip gezonken. 1198 mensen sterven een smadelijke dood. Door snel ingrijpen van vissers worden nog velen gered. De gevonden lijken worden naar Cobh gebracht en daar op de kade gelegd, geïdentificeerd en later begraven. Een speciaal monument is op Old Head opgericht, alle namen staan in een golvende plaat gegraveerd, een mast in het midden draagt een hele serie vlaggen die overeenkomen met de nationaliteit van de passagiers en een gevonden Davit staat geriocht op de plaats waar het schip zonk. De Duitse ambassadeur verklaarde eenvoudig dat het schip een Engelse vlag droeg en "we tenslotte in oorlog zijn". In de vuurtoren bevinden zich veel herinneringen aan deze ramp. Stonehenge We vervolgen de WAW via de N71, verlaten die even later weer om op Galley Head te overnachten. Een stille plek, althans nadat stoere chauffeurs hun skills met hun auto's uitvoerig hebben laten horen. Aan de strepen op het wegdek en de hoeveelheid rook te zien kunnen ze gelijk nieuwe banden installeren. Even verderop, op de weg naar Glandore zoeken we een locatie waar een steencirkel te vinden is. Een uiterst smalle weg voert erheen en voor de P-plek, afgebakend met hoogtepalen, is nog net plek voor een camper. Maar interessant is deze locatie wel. Niet alleen een stenen cirkel, een Iers Stonehenge, maar ook een kookplaats met een watervoorraad is op deze plek aangetroffen. En de vele andere stenen spreken ook tot de verbeelding. We rijden die dag verder - met hier en daar een tussenstop, er zijn zoveel leuke plekjes - en arriveren tenslotte aan het meest Zuid-westelijke puntje van Ierland, Mizen Head genoemd. Vroeger stond er een vuurtoren, maar die werd later vervangen door een op een eilandje zeven mijl uit de kust. Ook hier is een spectaculaire wandeling te doen naar de overgebleven gebouwen. Een speciale voetgangersbrug is er begin 20e eeuw gebouwd om bij de vuurtoren te komen. En ook hier weer een tentoonstelling die vooral gewijd is aan Marconi die in deze omgeving voor een boost in de ontwikkeling van de communicatie met schepen heeft gezorgd. En een prachtige plek om te overnachten. |
Opstapkip - Camperreizen. Site voor Camperreizen met camper/kampeerauto of voor een enkele camperreis.Camperliefhebbers vinden hier alles van hun gading. Plannen van reizen, reisinformatie. Met de camper reizen naar Noorwegen, met de camper de Noordkaap bezoeken, via Finland en Zweden. Met de kampeerauto door Griekenland, met de camper naar Italie;, rondreis via de Route des Grandes Alpes of Route Napoleon, rondreizen naar Schotland, of met de camper Spanje doen. Camperreizen/camperrondreis Europa. Rondreizen door Belgie, Duitsland, Frankrijk. Eindeloos dwalen. De Reis is het doel. Ook Servie en Kroatie.Naar de Noordkaap of het zuiden van Griekenland, naar de laars van Italie of het binnenland van Spanje. Over de hoogvlaktes in Spanje, langs de fjorden van Noorwegen, overnachtingsplekken en overnachtingsplaatsen. Reisroutes en foto's van onderweg Scandinavië: Zoek een overnachtingsplaats of of een overnachtingsplek op een fjell, aan een fjord. Aan een haventje of kade. Rij langs fjorden over de (noord)poolcirkel, langs het sognefjord, door het laerdal, of hemsedal waar u een prachtige staafkerk vindt. Zo komt u in Trondheim, op z'n noors trondjem, en gaat u richting Lofoten. Via torghatten, mosjoen en sandnessjoen Over sjonfjellet rijdt u naar kirkenes, ziet de hurtigrute, komt bij Storslett of staat aan het Jokelfjord, kampeert aan Bjurfjord, met prachtig uitzicht op de jokelfjordbreen. Neem een kijkje in Alta bij de Samen in lapland waar de lappen wonen. Rendieren en elanden ontmoeten. De middernachtszon beleven. Doorrijden naar grense jacobselv aan de russische grens. Door Zweden terug, Lulea, Kerkstad of de gammelstaden, Uppsala met Skokloster. Beleef het vaste land van Griekenland met de camper: Ga mee naar de peloponnesos/peloponnessos via de haven van patras of igoumenitsa. Bezoek korinthe of olympia met in de buurt de lousioskloof of noordelijker de vikoskloof. Aan het strand bij sagiada kunt u terecht of in Ioannina aan het meer bij kastoria, de Prespa-meren en vooral Delphi (of Delfi). Met Antigoon, het beeld van de wagenmenner, de apollotempel en veel meer.Dodoni, het Pindosgebergte. Bezoek de schitterende meteorakloosters, verder gaan we naar Thessaloniki, komen op de drie vingers daaronder (Kassandra, Sithonia). Via Katerini komen we op het schiereiland Plion. Leuke strandjes. In het zuiden liggen nog karitena en andritsena of helemaal zuid de tweelingsteden methoni en koroni of de mani met hun woontorens. Zien waar legenden en mythen ontstonden. Zeus op de Olympus, Apollo in Delphi, Oedipus in Thebe. Kijk ook in gythion of nafplion in het schitterende theater van epidaurus bezoek mycene en de acrokorinth. Zie ook het kanaal van Korinthe. Op Lefkas vindt u schitterende strandjes. In Italie gaan we met de camper langs de oost- en westkust, door de spoor van de laars naar pompeii/pompei en Napels. Ook een rondreis door Schotland mag u met de camper meemaken. We gaan naar Edinburg, de brug over de Firth of Forth. Inverness en Lochness staan op het programma. De Hooglanden, Highlands, zijn indrukwekkend. Veel kastelen, o.a. Eilean Donan. Daarna het eiland Skye. Dan Noord-West Spanje met de camper. Baskenland, we staan bij Cabo Matxitxako, Kaap Machichaco, Comillas, Santillana del Mar, Potes, El Escorial. Het gebergte Picos de Europa. Hier zie je de gieren. Covadonga, Riano, Leon, Salamanca staat allemaal op het programma. Ook dorpen als La Alberca, Ciudad Rodrigo. Evenals Segovia, Avilla, we rijden de Sierra de Gredos, staan aan stuwmeren als Embalse de Gabriel Y Galan en zien het klooster El Escorial. Verder foto's van veel vakantieplekken en vakantiebelevenissen. Ook (camper)tips voor beginners en gevorderden, tips voor de eerste camper. Telefoonnummers voor nood, bij diefstal van uw bankpas; Noodnummers bij verlies en diefstal. Een schitterende reis naar Frankrijk, de Route des Grandes Alpes. Adembenemende tochten over de passen. Met de camper over de Col de Saisies via Beaufort, Col de Roselend, Via Bourg St. Maurice naar de Col d'Iseran met o.a. Val d'Isere. Een geweldige uitdaging voor de camper. Langs Bonneval en Bessans met de duivelsfontein. Dan Col du Telegraph, de Col du Galibier en dan Col de Lautaret. ook komen we met de camper in Briançon, gaan de volgende pas op, Col d'Izoard. Nu overnachten we met de camper op een camping aan het Lac Serre Ponçon. Let op de Demoisseles Coiffees, de gekapte juffers, merwaardige rotsformaties in de omgeving. We zijn er nog niet: Col de la Bonette met de camper, via Col St. Martin, of La Colmiane en Col de Turini uiteindelijk Sospel en Menton aan de Middelandse zee. Dan langs de kust, Monaco, St-Jean-Cap-Ferrat, de Camarque, via Ramatuelle, Aix-en-Provence komen we met de camper op Plage Piémanson. Zie flamingo's, wilde paarden. Ga naar Arles, stad van van Gogh. Via Grasse gaan we de Route Napoleon met de camper op. Passeer Digne, Siteron, Gap en rij met de camper door naar Grenoble. Via Slovenie met Ljubljana, uiteraard de meren van Plitvice, de Krka- watervallen, havensteden als Zadar, Sibenik, Trogir, Split, Dubrovnik. Schitterende Kroatische kust. Omis en Makarska plaatsen om even te blijven hangen. In Servie gaan we naar Mostar en Sarajevo. Tenslotte vindt u veel kippen op de site namens kipartistique in Barneveld met prachtige kippen, behorend bij de cultuur van Barneveld zoals tumtumtok, Fleur opwindkip, coq au vin, zonsopgang en zonsondergang, de advocaatkip en de kijkdooskip. |